Rođenje Koptske crkve
Hrišćanstvo je Egiptu stiglo vrlo rano. Prema predanju, Crkvu egipatskih hrišcana osnovao je apostol Marko u Aleksandriji, sredinom I veka (oko 42.godine).
Zbog apostolskog porekla, poglavar ove crkve nosi titulu papa Aleksandrije i Patrijah Svetog Marka. Veruje se da je apostol Marko bio prvi prosvetitelj i arhiepiskop Koptske crkve.
Hrišcanstvo se brzo proširilo šiom Aleksandrije. U znak protesta protiv materijalizma bogatatih Rimskih elita, mnoge njih je odvelo u pustinje južno od Aleksandrije, da postanu monasi i mistici. Ovi „pustinjaci“ su kao formirana zajednica predstavljanji temelj za monaško hrišćanstvo širom sveta.
Na granici I i II veka u Aleksandriji je došlo do borbe izmedju različitih kultova, verskih sekti i hriščanstva. Podsetimo se, da su sledili masovni progoni hrišćana. U poredjenju sa drugim oblastima rimskog carstva gonjenje hrišcana u Aleksandriji je bilo najokrutnije i najsvirepije. Car Konstantin Veliki (306 – 337) pokazao je blagonakolnost prema hriščanstvu. Godine 312, zajedno sa Likinijem (308-324) izdao je ukaz o prestanku progona hrišcana, dok sledeće 313.godine izdaje Milanski edikt, kojim se u imperiji dozvoljava sloboda veroispovesti.
