Deir El – Medina

Nekoliko kilometara južnije je dolina poznata kao DEIR EL-MEDINA (na arapskom “manastir grada”), po manastiru koji je podignut tokom koptskog perioda. “Grad je ruševina radničkog sela, započetog pod Tutmesom I naseljenog tokom 5 vekova (od 1550 do 1000 godine pre nove ere) majstorima koji su gradili kraljevske grobnice. To su bili klesači kamena, zidari, slikari, slikari I skulptori koji su svakog jutra strmim stazama odlazili preko oštrih brda do kraljevskih nekropola, naporno radeći po 8 sati dnevno 9 dana uzastopno. Deseti dan je bio dan odnora kada su ukrašavali vlastite grobnice. Kao stručnjaci za kraljevske grobnice (jedni su radili na desnim, drugi na levim zidovima), smatrani su “držaocima tajni” I zbog toga živeli okruženi zidovima u malim jednostavnim kućama od blatne cigle, belo okrečenim unutra, završavajući životni put u skromnim grobnicama sa kapelama I oslikanim podzemnim sobama.

U poređenju sa grobnicima faraona, grobnice visokih dostojanstvenika dinastija srednjeg kraljevstva su arhitektonski krajnje jednostavne. Imaju isti raspored: terasu, predvorje sa oslikanim zidovima (ilustrovanih zemaljskim preokupacijama – profesijom vlasnika) I hodnika koji vodi ka niši sa statuom pokojnika, ponekad sa nekom od njegovih žena ili rođaka. Slikarstvo odiše neuobičajenim realizmom: porodični banketi sa muzikom I igrom, rad u polju, zanatske aktivnosti I druge scene iz svakodnevnog života.